Ξέρω προκαταβολικά πως οι μέρες που θα έρθουν θα είναι γεμάτες αγωνία και προσ-ευχές... Όμως δε θέλω αυτό το άγχος να μας κάνει να χάσουμε τη χαρά μας... τη χαρά για την οποία παλέψαμε ενάντια σε κάθε διστακτική σκέψη.
Δεν ήταν εύκολο, κι ούτε είναι. Και πιθανόν δε θα είναι εύκολο ούτε στο μέλλον.
Υπάρχουν πράγματα, ωστόσο, που δεν αλλάζουν... τα συναισθήματά μας, για παράδειγμα.
Οι περισσότεροι εξ αρχής μας έλεγαν πως κάνουμε βεβιασμένες κινήσεις, κι όμως εμείς ξέρουμε πως τίποτα δεν κάναμε "κατά τύχη".
Το παρακάτω τραγούδι... αφιερωμένο, λοιπόν.
Nastenka
♛
Κανέναν άλλον δεν έχω στο μυαλό μου
Κανέναν άλλον δεν έχω πιο δικό μου
Κανέναν άλλον κοντά μου δεν αντέχω
Είναι μεγάλο το πρόβλημα που έχω
Κανέναν άλλον δεν πλησιάζω τόσο
Τα όνειρά μου στα χέρια να του δώσω
Κανέναν άλλον δεν έχω στη καρδιά μου
Αυτά που λένε, να σου τα πουν μπροστά μου
Εσένα μόνο στην αγκαλιά μου βάζω
Χαρά και πόνο μαζί σου τα μοιράζω
Εσένα μόνο να μ’ ακουμπάς αφήνω
Σε εσένα μόνο ψυχή και σώμα δίνω
Κανέναν άλλον δεν έχω συναντήσει
Της μοναξιάς μου τα μάγια να τα λύσει
Κανέναν άλλον δεν έχω νιώσει έτσι
Κομμάτι έχεις από την κάθε σκέψη
Κανέναν άλλον δεν έχω βρει ακόμα
Να μου αλλάζει στον ουρανό το χρώμα
Κανέναν άλλον δεν έβαλα μπροστά σου
Να μην φοβάται μαζί μου η καρδιά σου
Εσένα μόνο στην αγκαλιά μου βάζω
Χαρά και πόνο μαζί σου τα μοιράζω
Εσένα μόνο να μ’ ακουμπάς αφήνω
Σε εσένα μόνο ψυχή και σώμα δίνω
~ Καίτη Γαρμπή ~
Στίχοι: Νίκος Γρίτσης
Μουσική: Δημήτρης Κοντόπουλος
[Δίσκος "Έμμονες Ιδέες" - 2003]
